إشιά دریکن
در سال 1830
در تهران متولد شد و
در سال 1907
در همان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در میان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای ز?
?دگ?? و آفیکاسیونهای مختلفی که
در آن زمان رواج بود?
? به نویس?
?دگ?? و شعر پرداخته اس?
?.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارس?
? به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی
در بین نویسندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب»
در سال 1880?
? به یک وقفه عظیم
در ز?
?دگ?? ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویس?
?دگ?? تعدادی از مقالات
در مجلات مختلفی
در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها
در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش
در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام
در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی ب?
? اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
